NIS2

NIS2, de Network and Information Security Directive 2, is een Europese richtlijn die vanaf oktober 2024 van kracht is en gericht is op het versterken van de cybersecurity en digitale weerbaarheid van essentiële en belangrijke sectoren.

Deze wetgeving verplicht organisaties om risico's op het gebied van ICT en cybersecurity effectief aan te pakken en de continuïteit van essentiële diensten, zoals energie, transport, gezondheidszorg en digitale infrastructuur, te waarborgen.

Door te voldoen aan NIS2 laat uw organisatie zien dat u de nodige maatregelen treft om digitale dreigingen te weerstaan en de operationele continuïteit te waarborgen. Dit zorgt voor vertrouwen bij klanten, partners en toezichthouders, en helpt uw organisatie veerkrachtiger te zijn in de steeds digitaler wordende wereld.

WAAROM IS NIS2 NODIG?

Toenemende digitalisering: Steeds meer essentiële sectoren, zoals energie, transport, gezondheidszorg en waterbeheer, vertrouwen op digitale systemen. Dit maakt hen kwetsbaarder voor cyberaanvallen en verstoringen.
Cyberdreigingen: Essentiële diensten zijn aantrekkelijke doelwitten voor cybercriminelen. Een succesvolle aanval op deze sectoren kan leiden tot grote maatschappelijke en economische schade, wat stevige cybersecuritymaatregelen noodzakelijk maakt.
Ketenbeheer: Veel organisaties binnen de essentiële sectoren werken met externe leveranciers en digitale partners. Dit vergroot het risico op verstoringen of cyberaanvallen door zwakheden in de keten.
Harmonisatie: NIS2 zorgt voor een geharmoniseerde aanpak van cybersecurity in de hele EU. Dit helpt sectoren om consistente maatregelen te nemen en het algehele beveiligingsniveau in Europa te verhogen.

VOOR WIE?

NIS2 is van toepassing op een breed scala aan organisaties die essentiële en belangrijke diensten leveren. Dit omvat sectoren zoals:

Energiebedrijven (elektriciteit, gas)
Drinkwaterleveranciers en waterbeheerorganisaties
Zorginstellingen (ziekenhuizen, gezondheidszorg)
Vervoersbedrijven (luchtvaart, spoorwegen, havens)
Digitale dienstverleners (cloudcomputingdiensten, online marktplaatsen)

De richtlijn maakt onderscheid tussen essentiële entiteiten en belangrijke entiteiten. Essentiële entiteiten leveren diensten die cruciaal zijn voor de maatschappij en economie, zoals energie en gezondheidszorg, en moeten daarom voldoen aan strengere beveiligingseisen.
Belangrijke entiteiten leveren diensten die belangrijk zijn, maar waarbij een verstoring minder directe impact zou hebben op de nationale veiligheid of economie.

Daarnaast worden organisaties met meer dan 50 werknemers en een omzet van meer dan €10 miljoen verplicht onder NIS2 te vallen, maar ook kleinere bedrijven kunnen binnen de scope vallen als zij kritische diensten leveren die afhankelijk zijn van digitale infrastructuur.

Belangrijkste aspecten van NIS2

Breder toepassingsgebied: NIS2 breidt de reikwijdte uit naar meer sectoren en organisaties, waaronder zowel essentiële als belangrijke diensten, wat betekent dat meer bedrijven onder de richtlijn vallen.
Verhoogde beveiligingseisen: Organisaties moeten robuuste cybersecuritymaatregelen implementeren, zoals risicobeheer, incidentresponsplannen en regelmatige beveiligingsevaluaties.
Samenwerking en informatie-uitwisseling: NIS2 moedigt samenwerking en het delen van informatie aan tussen lidstaten en bedrijven, wat helpt om de weerbaarheid tegen cyberdreigingen te vergroten.
Incidentmeldingsplicht: Organisaties zijn verplicht om ernstige beveiligingsincidenten binnen 24 uur te melden aan de relevante autoriteiten en binnen een maand een gedetailleerd rapport in te dienen.
Regelgeving en handhaving: Lidstaten moeten toezichthoudende autoriteiten aanwijzen die verantwoordelijk zijn voor de naleving van NIS2, inclusief de mogelijkheid om sancties op te leggen bij niet-naleving.
Bewustwording en training: Organisaties moeten zorgen voor bewustwording en training van hun personeel op het gebied van cybersecurity om een cultuur van veiligheid te bevorderen.
Leveranciersrisico's: NIS2 legt nadruk op het beheer van risico's die voortkomen uit de afhankelijkheid van externe leveranciers en dienstverleners, wat belangrijk is voor een robuuste digitale infrastructuur.